Podczas pięknej jesiennej pogody w ostatnich dniach, zespół ForBioSensing pracujący w Puszczy obserwuje jak powietrze zapełnia się srebrnymi nićmi przędnymi pająków. Zjawisko to nosi nazwę „babiego lata”. Jego odzwierciedleniem są liczne poezje, prace malarskie oraz fotografie. Na czym ono polega?

Babie lato to cienkie, długie nitki pajęczyny, unoszące się w powietrzu pod wpływem wiatru w ciepłe, jesienne dni. Na owych nitkach pająki (młode, które są bardzo lekkie, a ich waga waha się od 0,2 a 1 miligrama), przenoszą się na duże odległości w poszukiwaniu schronienia na zimę. Dzięki niezwykłej umiejętności rozprzestrzeniania się zasiedlają one większość obszaru wszystkich kontynentów. W tym teren dużego obszaru leśnego, jakim jest Puszcza Białowieska.

Wielu badaczy twierdzi, że pająki są w stanie decydować o miejscu lądowania, ale nie jest to udowodnione. Podczas lotu za pomocą pajęczyny zwierzęta są w stanie unieść się na wysokość ponad 2 km i pokonać znaczne odległości (nawet do 5000 km). Takie podniebne podróże, bez możliwości pobierania pokarmu, mogą trwać 25 i więcej dni. Znaczne wysuszenie organizmu i niska temperatura stanowią spore utrudnienie dla małych podróżników.

Dzisiaj mamy okazję zaprezentować Państwu nici przędne pająków. Pracownicy naszego projektu uwiecznili je na zdjęciach podczas chłodnego poranka w Puszczy. Ujęcia zostały wykonane podczas mgły, która nadaje im nieco mrocznego charakteru.

Zapraszamy do obejrzenia zdjęć w galerii.

Fot. Kamil Pilch, Opr. W.Duranowska